Mniej więcej w połowie lat 70. Związek Sowiecki pogrążył się w stagnacji gospodarczej i stanie permanentnego kryzysu ekonomicznego. Niewydolność systemu komunistycznego w sferze gospodarki coraz bardziej dawała o sobie znać. Całkowicie scentralizowane państwo nie było w stanie samodzielnie się rozwijać, a jego rozwój technologiczny zależał w głównej mierze od kradzieży czy kopiowania osiągnięć Zachodu. Typ człowieka sowieckiego, jaki został stworzony w erze stalinowskiej, w zamian za całkowite podporządkowanie systemowi pozbawiony był kreatywności i innowacyjności, które zresztą mogły być zinterpretowane jako odejście od obowiązujących doktryn.