Formalnie komuniści samodzielną władzę zdobyli w wyborach 15 maja 1949 r. 20 sierpnia 1949 r. przyjęto konstytucję, wzorowaną na stalinowskiej. Zmieniono nazwę państwa na Węgierską Republikę Ludową. Wciąż rozprawiano się z przeciwnikami nowej władzy. Dużą rolę odegrała w niej Wydział Bezpieczeństwa Państwa (Államvédelmi Hatóság tzw. awosze), policja polityczna. Była to ogromna organizacja licząca kilkadziesiąt tysięcy pracowników oraz 300 tys. informatorów, która kontrolowała wszystkie dziedziny życia w kraju. W latach 1952-1955 prowadziła ona sprawy co piątego dorosłego obywatela, stawiając przed sądem 650 000 osób. Skazano ponad 300 000 z nich, w większośc chłopów (dla podkreślenia skali represji należy wspomnieć, że w 1953 r. Węgry liczyły ok. 9 200 000 mieszkańców).

Państwo Rákosiego charakteryzowało się centralizacją władzy oraz terrorem. Rozprawiano się ze starymi ideowymi komunistami, prowadzono aktywną walkę z Kościołami - reforma rolna odebrała zaplecze ekonomiczne organizacjom wyznaniowym, w pokazowym procesie skazano prymasa Mindszentyego na dożywocie. Walczono także ze starymi elitami, m.in. przesiedlając ich przedstawicieli.